Σάμερμπι, Μπελ, Λι, 'Οουκς, Ντόιλ, Μπουκ, Mπουθ, Κόριγκαν, Πάρντοου, Γιανγκ και πάρα πολλοί άλλοι μεγάλοι παίκτες φόρεσαν τη γαλάζια μας φανέλα τη χρυσή περίοδο της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70, της πιο πετυχημένης περιόδου της ομάδας μας μέχρι και σήμερα που μόνο ίσως η σύγχρονη ομάδα θα καταφέρει να φτάσει κάποτε σε τίτλους. Πρωτάθλημα, FA Cup, 2 League Cup, Charity Shield και Κύπελλο Κυπελλούχων μετράει ως αναμνηστικά εκείνη η ομάδα που παρά την μεγάλο εγχώριο ανταγωνισμό εκείνης της περιόδου και παρά τα διάφορα εσωτερικά ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει κατά καιρούς κατάφερε και μεγαλούργησε στα γήπεδα της Αγγλίας(και όχι μόνο) και έγραψε μία χρυσή σελίδα στην ιστορία της Μάντσεστερ Σίτυ.
Έτσι λοιπόν, εκείνη η ομάδα έκανε όσους την έζησαν από κοντά να μην την ξεχάσουν ποτέ και υποχρέωσε τις νεότερες γενιές να μαθαίνουν για αυτήν. Από σήμερα λοιπόν θα αρχιζουμε να εξετάζουμε εκείνους τους παίκτες που συνέβαλαν τα μέγιστα στη χρυσή δεκετία της Σίτυ ξεκινώντας από έναν ποδοσφαιριστή που προσπάθησε και λόγο αργότερα(δυστυχώς ανεπιτυχώς) να ξαναδημιουργήσει αυτήν την ομάδα από άλλο πόστο. Τον έναν και μοναδικό Φράνσις Λι!!!
ΠΩΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ
Ο Λι γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1944 στο Γουεστχιουτον του Λάνκσαιρ μέσα στην καρδιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1959 μέχρι και το 1967 ήταν ποδοσφαιριστής της Μπόλτον με την οποία και σημείωσε 92 γκολ σε 139 αγώνες πρωταθλήματος. Ο Λι έπαιζε πάντοτε στην κορυφή της επίθεσης και ήταν ένας δεινός σκόρερ με την ικανότητά του να προσελκύει διάφορους παράγοντες ομάδων που ήθελαν να τον εντάξουν σε μία μεγαλύτερη ομάδα. Τελικά υπέγραψε με την Μάντσεστερ Σίτυ σε μια μεταγραφή που κόστισε στην ομάδα 60.000 λίρες. Ο προπονητής της ομάδας τότε, ο μεγάλος Τζο Μέρσερ, χαρακτήρισε τον Λι ως ''το τελευταίο κομμάτι του παζλ'' για την υπερομάδα που είχε ήδη να φτιάχνει από τη δεύτερη κατηγορία και ήταν πλέον έτοιμη να θριαμβεύσει και στα μεγάλα σαλόνια...
ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Την πρώτη χρονιά με τα γαλάζια ο Λι σκόραρε 17 φορές, τις 16 για το πρωτάθλημα βοηθώντας σημαντικά τη Σίτυ στο να φτάσει στην κορυφή της Αγγλίας κατακτώντας το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 31 χρόνια. Το αποκορύφωμα της χρονιάς για τον ίδιο ήταν σίγουρα το γκολ που εξασφάλισε ουσιαστικά τον τίτλο για τους μπλε του Μάντσεστερ. Στο 63ο λεπτό της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος, με τη Σίτυ να φιλοξενείται στο Νιουκαστλ και να θέλει τη νίκη για να εξασφαλίσει στα σίγουρα τον τίτλο, το ματς βρισκόταν στο 2-3 με την Νιουκαστλ όμως να έχει ισοφαρίσει ήδη δύο φορές. Ο Λι σκοράρει για τη Σίτυ και διπλασιάζει το προβάδισμα της. Τελικά το ματς λήγει 3-4 και οι πανηγυρισμοί αρχίζουν, η Σίτυ είναι ξανά πρωταθλήτρια!
Μία χρονιά αργότερα η Μάντσεστερ Σίτυ θα κατακτήσει το FA Cup με τον Λι να είναι βασικό και αναντικατάστατο μέλος της πρώτης ομάδας και να έχει δημιουργήσει στην κορυφή της επίθεσης μια τρομακτική συνεργασία με τον Νιλ Γιανγκ.
ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Από τη σαιζόν 1969-70 και για υπόλοιπες τέσσερις σαιζόν ο Λι ήταν ανέκαθεν ο πρώτος σκόρερ της Σίτυ φτάνοντας έτσι τα 147 γκολ σε 328 αναμετρήσεις με την ομάδα και μπαίνοντας έτσι στους τοπ 5 σκόρερ όλων των εποχών για τη Σίτυ(λίγα χρόνια αργότερα ο Κόλιν Μπελ τον ξεπέρασε και βρίσκεται πλέον στην 6η θέση). Επίσης έγινε και ο πρώτος σκόρερ της Σίτυ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις με 10 γκολ, ρεκόρ που έχει σπάσει μέχρι σήμερα μόνο ο Σέρτζιο Αγκουέρο που πλέον έχει φτάσει τα 20.
Ο Λι βοήθησε τα μέγιστα στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ και του Κύπελλου Κυπελλούχων το 1970, σκοράροντας μάλιστα στον τελικό της Βιέννης με πέναλτι να κάνει το 2-0 στο 43' κόντρα στην Γκορνικ(τελικά το ματς έληξε 2-1).
Tη σαιζόν 1971-72 έγινε ο πρώτος παίκτης της Σίτυ που σκόραρε πάνω από τριάντα γκολ(35) μέσα σε μια χρονιά από 1936-37, όταν και το είχε καταφέρει ο Πήτερ Ντοερτι. Από αυτά τα 35 γκολ, τα 15 ήταν από πέναλτι δημιουργώντας έτσι ένα νέο βρετανικό ρεκόρ για τον αριθμό πέναλτι που σκόραρε ένας παίκτης μέσα σε μια χρονιά και κερδίζοντας το παρατσούκλι Lee One Pen.
O Λι είναι μαζί με τον Τζο Χέις ο πρώτος σκόρερ στα Μάντσεστερ Ντάρμπι από πλευράς Σίτυ έχοντας πετύχει 10 γκολ(μόνο ο Ρούνει έχει περισσότερα με 11).
ΤΟ ΞΑΦΝΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΝΤΕΡΜΠΙ
Τον Άυγουστο του 1974 η διοίκηση της Σίτυ πήρε την απόφαση να πουλήσει τον Λι στην Ντέρμπι Κάουντι για 110.000 λύρες και κάπως έτσι ξαφνικά έληξε η μεγάλη καριέρα του Λι στην Μάντσεστερ Σίτυ. Ο Λι στην πρώτη του χρονιά ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 33 γκολ και έτσι συνέλαβε σημαντικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος για την ομάδα από τα Aνατολικά Μιντλαντς. Στην 1 Νοεμβρίου 1975 ο Λι έμεινε στην ιστορία για την μεγάλη του αψιμαχία με τον σεντερ μπακ της Λιντς Νόρμαν Χάντερ. Ο Λι κέρδισε και σκόραρε ένα πέναλτι για το οποίο ο Χάντερ τον κατηγόρησε πως βούτηξε, κάτι που συνήθιζαν να του κατηγορούν διάφοροι αντίπαλοι και δημοσιογράφοι. Οι δύο ποδοσφαιριστές αντάλλαξαν μπουνιές και αποβλήθηκαν σε ένα περιστατικό που το 2003 το Observer χαρακτήρισε ως η πιο γνωστή αψιμαχία όλων των σπορ.
Ένα χρόνο αργότερα ο Λι κρέμασε τα παπούτσια του έχοντας αφήσει πίσω μια μυθική καριέρα με 234 γκολ σε 469 παιχνίδια πρωταθλήματος και έχοντας κατακτήσει δύο πρωταθλήματα, ένα FA Cup, ένα Λιγκ Καπ, τρία Σούπερ Καπ και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων.
H ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ
Μετά την απόλυτα πετυχημένη του καριέρα ως ποδοσφαιστής ο Λι ακολούθησε μία απόλυτα πετυχημένη καριέρα ως επιχειρηματίας. Συγκεκριμένα ο Λι ίδρυσε την F.H. Lee Ltd, μία εταιρεία που ασχολούταν με χαρτί υγείας και από την οποία έγινε πολυεκατομμυριούχος.
Το γεγονός αυτό του επέτρεψε να ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά αγαπούσε, δηλαδή την Μάντσεστερ Σίτυ. Συγκεκριμένα το 1994 και ενώ οι οπαδοί της Σίτυ ζητούσαν απεγνωσμένα, και όχι άδικα, την αποχώρηση του Πήτερ Σουέλς από την προεδρία, ο Λι φάνηκε ως ο σωτήρας για το σύλλογο αγοράζοντας τρία εκακομμύρια σε μετοχές στην τιμή των 13,35 ανά μετοχή.
Ο Λι είχε φυσικά και τη στήριξη του κόσμου στην αρχή υπόσχοντας ότι θα φέρει τον σύλλογο στην παλιά του δόξα και λέγοντας συγκεκριμένα ''Αυτός θα είναι ο πιο χαρούμενος σύλλογος στη χώρα. Οι παίκτες θα είναι οι πιο καλοπληρωμένοι και θα γιορτάζουμε και θα τραγουδάμε μέχρι να βραχνιάσουμε''.
Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καθόλου έτσι με τον Λι να επαναλαμβάνει τα λάθη του προκατόχου του και την Μάντσεστερ Σίτυ να υποβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία δύο χρόνια μετά την αλλαγή στην προεδρία και να είναι έτοιμη να υποβιβαστεί και στην τρίτη λίγο καιρό πρωτού τελικά ο Λι αποχωρήσει.
Ο Λι επένδυσε υπερβολικά στις νεότερες ηλικίες και παρά κάποιες καλές μεταγραφές, όπως αυτή του Κινκλάντζε, ποτέ κάποια ομάδα στην περίοδο του δεν είχε συνοχή. Για την αποτυχία του έδωσε κυρίως ευθύνη στο γεγονός ότι ήταν αυξημένες οι εξωαγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας(έπρεπε να φταιχτεί το καινούριο Κίππαξ) και επίσης κατηγόρησε τον Σουελς ότι άφησε την ομάδα με καταστροφικά χρέη. Ο Λι πήρε πολλές λάθος αποφάσεις αλλά η χειρότερη από όλες με διαφορά ήταν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον φίλο του Άλαν Μπολ με τον οποίον και η Σίτυ υποβιβάστηκε στην First Division(δεύτερη κατηγορία). Το κύριο πρόβλημα του ήταν πως ποτέ δεν καταλάβαινε την πραγματικά κακή κατάσταση της ομάδας, όπως το γεγονός πως κατάλαβε πως η προεδρία του στη Σίτυ μπορεί να μην έχει καλό αποτέλεσμα μόλις μετά την ήττα από την Γιουνάιτεντ με 5-0(η μόνη μεγάλη νίκη των κόκκκινων στα ντέρμπι). Χαρακτηριστική έγινε και η ατάκα του στην αρχή της χρονιάς πρωτού η Σίτυ υποβιβαστεί στην τρίτη κατηγορία πως ''Άμα υποβιβαστούμε, θα πέσω από το Κίππαξ''. Υπόσχεση που προφανώς και δεν υλοποιήσε...
Ο Λι αποχώρησε το 1998 αφήνοντας τα ηνία της ομάδας σε έναν άνθρωπο που πραγματικά ήξερε τι έπρεπε να κάνει, τον Ντέιβιντ Μπερνσταιν.
Εν κατακλείδει μπορεί η τελευταία παρουσία της μεγάλης αυτής προσωπικότητας στην ομάδα να μην πέρασε σε καμία περίπτωση με επιτυχία, αλλά αυτό καθόλου δεν μπορεί να αναιρέσει την ποδοσφαιρική του αξία και την προσφορά του στο σύλλογο. Εμείς πάντοτε θα θυμόμαστε τον Λι ως εκείνο το τρελοπαιδο με το 9 στην πλάτη, με την καταπληκτική δύναμη και επιμονή που μπορεί να σκόραρε πολύ από τα πέναλτι, μπορεί να μην έπαιζε και το πιο καθαρό παιχνίδι, αλλά πρόσφερε στη Σίτυ τόσα, όσα πολύ λίγοι.
Έτσι λοιπόν, εκείνη η ομάδα έκανε όσους την έζησαν από κοντά να μην την ξεχάσουν ποτέ και υποχρέωσε τις νεότερες γενιές να μαθαίνουν για αυτήν. Από σήμερα λοιπόν θα αρχιζουμε να εξετάζουμε εκείνους τους παίκτες που συνέβαλαν τα μέγιστα στη χρυσή δεκετία της Σίτυ ξεκινώντας από έναν ποδοσφαιριστή που προσπάθησε και λόγο αργότερα(δυστυχώς ανεπιτυχώς) να ξαναδημιουργήσει αυτήν την ομάδα από άλλο πόστο. Τον έναν και μοναδικό Φράνσις Λι!!!
ΠΩΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ
Ο Λι γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1944 στο Γουεστχιουτον του Λάνκσαιρ μέσα στην καρδιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1959 μέχρι και το 1967 ήταν ποδοσφαιριστής της Μπόλτον με την οποία και σημείωσε 92 γκολ σε 139 αγώνες πρωταθλήματος. Ο Λι έπαιζε πάντοτε στην κορυφή της επίθεσης και ήταν ένας δεινός σκόρερ με την ικανότητά του να προσελκύει διάφορους παράγοντες ομάδων που ήθελαν να τον εντάξουν σε μία μεγαλύτερη ομάδα. Τελικά υπέγραψε με την Μάντσεστερ Σίτυ σε μια μεταγραφή που κόστισε στην ομάδα 60.000 λίρες. Ο προπονητής της ομάδας τότε, ο μεγάλος Τζο Μέρσερ, χαρακτήρισε τον Λι ως ''το τελευταίο κομμάτι του παζλ'' για την υπερομάδα που είχε ήδη να φτιάχνει από τη δεύτερη κατηγορία και ήταν πλέον έτοιμη να θριαμβεύσει και στα μεγάλα σαλόνια...
ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Την πρώτη χρονιά με τα γαλάζια ο Λι σκόραρε 17 φορές, τις 16 για το πρωτάθλημα βοηθώντας σημαντικά τη Σίτυ στο να φτάσει στην κορυφή της Αγγλίας κατακτώντας το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 31 χρόνια. Το αποκορύφωμα της χρονιάς για τον ίδιο ήταν σίγουρα το γκολ που εξασφάλισε ουσιαστικά τον τίτλο για τους μπλε του Μάντσεστερ. Στο 63ο λεπτό της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος, με τη Σίτυ να φιλοξενείται στο Νιουκαστλ και να θέλει τη νίκη για να εξασφαλίσει στα σίγουρα τον τίτλο, το ματς βρισκόταν στο 2-3 με την Νιουκαστλ όμως να έχει ισοφαρίσει ήδη δύο φορές. Ο Λι σκοράρει για τη Σίτυ και διπλασιάζει το προβάδισμα της. Τελικά το ματς λήγει 3-4 και οι πανηγυρισμοί αρχίζουν, η Σίτυ είναι ξανά πρωταθλήτρια!
Μία χρονιά αργότερα η Μάντσεστερ Σίτυ θα κατακτήσει το FA Cup με τον Λι να είναι βασικό και αναντικατάστατο μέλος της πρώτης ομάδας και να έχει δημιουργήσει στην κορυφή της επίθεσης μια τρομακτική συνεργασία με τον Νιλ Γιανγκ.
ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Από τη σαιζόν 1969-70 και για υπόλοιπες τέσσερις σαιζόν ο Λι ήταν ανέκαθεν ο πρώτος σκόρερ της Σίτυ φτάνοντας έτσι τα 147 γκολ σε 328 αναμετρήσεις με την ομάδα και μπαίνοντας έτσι στους τοπ 5 σκόρερ όλων των εποχών για τη Σίτυ(λίγα χρόνια αργότερα ο Κόλιν Μπελ τον ξεπέρασε και βρίσκεται πλέον στην 6η θέση). Επίσης έγινε και ο πρώτος σκόρερ της Σίτυ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις με 10 γκολ, ρεκόρ που έχει σπάσει μέχρι σήμερα μόνο ο Σέρτζιο Αγκουέρο που πλέον έχει φτάσει τα 20.
Ο Λι βοήθησε τα μέγιστα στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ και του Κύπελλου Κυπελλούχων το 1970, σκοράροντας μάλιστα στον τελικό της Βιέννης με πέναλτι να κάνει το 2-0 στο 43' κόντρα στην Γκορνικ(τελικά το ματς έληξε 2-1).
Tη σαιζόν 1971-72 έγινε ο πρώτος παίκτης της Σίτυ που σκόραρε πάνω από τριάντα γκολ(35) μέσα σε μια χρονιά από 1936-37, όταν και το είχε καταφέρει ο Πήτερ Ντοερτι. Από αυτά τα 35 γκολ, τα 15 ήταν από πέναλτι δημιουργώντας έτσι ένα νέο βρετανικό ρεκόρ για τον αριθμό πέναλτι που σκόραρε ένας παίκτης μέσα σε μια χρονιά και κερδίζοντας το παρατσούκλι Lee One Pen.
O Λι είναι μαζί με τον Τζο Χέις ο πρώτος σκόρερ στα Μάντσεστερ Ντάρμπι από πλευράς Σίτυ έχοντας πετύχει 10 γκολ(μόνο ο Ρούνει έχει περισσότερα με 11).
ΤΟ ΞΑΦΝΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΝΤΕΡΜΠΙ
Τον Άυγουστο του 1974 η διοίκηση της Σίτυ πήρε την απόφαση να πουλήσει τον Λι στην Ντέρμπι Κάουντι για 110.000 λύρες και κάπως έτσι ξαφνικά έληξε η μεγάλη καριέρα του Λι στην Μάντσεστερ Σίτυ. Ο Λι στην πρώτη του χρονιά ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 33 γκολ και έτσι συνέλαβε σημαντικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος για την ομάδα από τα Aνατολικά Μιντλαντς. Στην 1 Νοεμβρίου 1975 ο Λι έμεινε στην ιστορία για την μεγάλη του αψιμαχία με τον σεντερ μπακ της Λιντς Νόρμαν Χάντερ. Ο Λι κέρδισε και σκόραρε ένα πέναλτι για το οποίο ο Χάντερ τον κατηγόρησε πως βούτηξε, κάτι που συνήθιζαν να του κατηγορούν διάφοροι αντίπαλοι και δημοσιογράφοι. Οι δύο ποδοσφαιριστές αντάλλαξαν μπουνιές και αποβλήθηκαν σε ένα περιστατικό που το 2003 το Observer χαρακτήρισε ως η πιο γνωστή αψιμαχία όλων των σπορ.
Ένα χρόνο αργότερα ο Λι κρέμασε τα παπούτσια του έχοντας αφήσει πίσω μια μυθική καριέρα με 234 γκολ σε 469 παιχνίδια πρωταθλήματος και έχοντας κατακτήσει δύο πρωταθλήματα, ένα FA Cup, ένα Λιγκ Καπ, τρία Σούπερ Καπ και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων.
H ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ
Μετά την απόλυτα πετυχημένη του καριέρα ως ποδοσφαιστής ο Λι ακολούθησε μία απόλυτα πετυχημένη καριέρα ως επιχειρηματίας. Συγκεκριμένα ο Λι ίδρυσε την F.H. Lee Ltd, μία εταιρεία που ασχολούταν με χαρτί υγείας και από την οποία έγινε πολυεκατομμυριούχος.
Το γεγονός αυτό του επέτρεψε να ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά αγαπούσε, δηλαδή την Μάντσεστερ Σίτυ. Συγκεκριμένα το 1994 και ενώ οι οπαδοί της Σίτυ ζητούσαν απεγνωσμένα, και όχι άδικα, την αποχώρηση του Πήτερ Σουέλς από την προεδρία, ο Λι φάνηκε ως ο σωτήρας για το σύλλογο αγοράζοντας τρία εκακομμύρια σε μετοχές στην τιμή των 13,35 ανά μετοχή.
Ο Λι είχε φυσικά και τη στήριξη του κόσμου στην αρχή υπόσχοντας ότι θα φέρει τον σύλλογο στην παλιά του δόξα και λέγοντας συγκεκριμένα ''Αυτός θα είναι ο πιο χαρούμενος σύλλογος στη χώρα. Οι παίκτες θα είναι οι πιο καλοπληρωμένοι και θα γιορτάζουμε και θα τραγουδάμε μέχρι να βραχνιάσουμε''.
Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καθόλου έτσι με τον Λι να επαναλαμβάνει τα λάθη του προκατόχου του και την Μάντσεστερ Σίτυ να υποβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία δύο χρόνια μετά την αλλαγή στην προεδρία και να είναι έτοιμη να υποβιβαστεί και στην τρίτη λίγο καιρό πρωτού τελικά ο Λι αποχωρήσει.
Ο Λι επένδυσε υπερβολικά στις νεότερες ηλικίες και παρά κάποιες καλές μεταγραφές, όπως αυτή του Κινκλάντζε, ποτέ κάποια ομάδα στην περίοδο του δεν είχε συνοχή. Για την αποτυχία του έδωσε κυρίως ευθύνη στο γεγονός ότι ήταν αυξημένες οι εξωαγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας(έπρεπε να φταιχτεί το καινούριο Κίππαξ) και επίσης κατηγόρησε τον Σουελς ότι άφησε την ομάδα με καταστροφικά χρέη. Ο Λι πήρε πολλές λάθος αποφάσεις αλλά η χειρότερη από όλες με διαφορά ήταν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον φίλο του Άλαν Μπολ με τον οποίον και η Σίτυ υποβιβάστηκε στην First Division(δεύτερη κατηγορία). Το κύριο πρόβλημα του ήταν πως ποτέ δεν καταλάβαινε την πραγματικά κακή κατάσταση της ομάδας, όπως το γεγονός πως κατάλαβε πως η προεδρία του στη Σίτυ μπορεί να μην έχει καλό αποτέλεσμα μόλις μετά την ήττα από την Γιουνάιτεντ με 5-0(η μόνη μεγάλη νίκη των κόκκκινων στα ντέρμπι). Χαρακτηριστική έγινε και η ατάκα του στην αρχή της χρονιάς πρωτού η Σίτυ υποβιβαστεί στην τρίτη κατηγορία πως ''Άμα υποβιβαστούμε, θα πέσω από το Κίππαξ''. Υπόσχεση που προφανώς και δεν υλοποιήσε...
Ο Λι αποχώρησε το 1998 αφήνοντας τα ηνία της ομάδας σε έναν άνθρωπο που πραγματικά ήξερε τι έπρεπε να κάνει, τον Ντέιβιντ Μπερνσταιν.
Εν κατακλείδει μπορεί η τελευταία παρουσία της μεγάλης αυτής προσωπικότητας στην ομάδα να μην πέρασε σε καμία περίπτωση με επιτυχία, αλλά αυτό καθόλου δεν μπορεί να αναιρέσει την ποδοσφαιρική του αξία και την προσφορά του στο σύλλογο. Εμείς πάντοτε θα θυμόμαστε τον Λι ως εκείνο το τρελοπαιδο με το 9 στην πλάτη, με την καταπληκτική δύναμη και επιμονή που μπορεί να σκόραρε πολύ από τα πέναλτι, μπορεί να μην έπαιζε και το πιο καθαρό παιχνίδι, αλλά πρόσφερε στη Σίτυ τόσα, όσα πολύ λίγοι.
Piece of art,Θάνο!!!Με κάποιον τρόπο,πρέπει να φτιάξω μία διαφορετική βιβλιοθήκη για τα ιστορικά άρθρα μιας και οι ετικέτες δεν αρκούν να καλύψουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια άρθρα πραγματικά,αξίζουν και διαφορετικό blogspot.Ακόμη κάθομαι και σκέφτομαι που θα είχαμε φθάσει αν δεν είχαν μαλώσει τότε Μέρσερ και Άλλισον.Πραγματικά μα πραγματικά,πολύ κρίμα...
Ευχαριστώ Φώτη, άποψη μου είναι πως όταν αναφέρεται κανείς σε τέτοια μεγάλες προσωπικότητες ή γεγονότα, όπως ο Φράνσις Λι και το πρωτάθλημα του '37 δεν μπορεί να παραλείψει τίποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌ,τι πιστεύεις ότι είναι καλύτερο για το blog καν'το.
Το ερώτημα για το τι θα γινόταν αν δεν είχαν τσακωθεί Μερσερ και Άλισον ταλανίζει κάθε σίτιζεν. Πραγματικά πολύ κρίμα, εκείνη η ομάδα ήταν σχεδιασμένη για μεγαλεία και εξαιτίας αυτού του τσακωμού δεν υλοποιήσε εντελώς τις προσδοκίες της αν και πάλι σίγουρα άφησε μεγάλη κληρονομιά.
Εξαιρετικά άρθρα αυτά που ετοίμασες και διδακτικά.Σειρά παίρνει ο βασιλιάς του Κίππαξ;
ΔιαγραφήΘα το δούμε τι θα κάνουμε με αυτά τα άρθρα,πραγματικά masterpieces.
Μακάρι τότε να μην μάλωναν Μέρσερ και Άλλισον.Το ταβάνι αυτής της ομάδας ήταν ο ουρανός.Μεγάλη η κληρονομιά που άφησε αυτή η ομάδα,μακάρι να έπιανε και το 100% των δυνατοτήτων καθώς είμαι σίγουρος ότι λόγω αυτής της κόντρας δεν το πέτυχε.
Τον βασιλιά τον κρατάω για ειδική περίπτωση, ίσως κατά τα Χριστούγεννα που θα'ναι και γιορτινή περίοδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ξεκινήσω κυρίως με αναφορες σε προσωπα και ομάδες που δεν αναφέρονται τόσο συχνά μεταξύ των σίτιζεν οπως τη γενιά του '37 που την υπεσκίασε κάπως η γενιά του '68 και τον Φρανσις Λι που τον υπεσκίασε η προεδρική του θητεία. Για επόμενο θέμα ίσως να αναφερθω στον πρώτο υπερπαίκτη της Αγγλίας, τον μεγάλο Μπίλι Μέρεντιθ ή ίσως να διαλέξω κάποιον από τη δεκαετία του '50, που πάλι η Σίτυ είχε φοβερή ομάδα. Θα δούμε!
Πρέπει να ξέρεις από διοίκηση για να διοικήσεις.Ο Λι δυστυχώς δεν ήξερα αλλά ευτυχώς μας έσωσε ο Μπερνστάιν.Συνέχισε την καλή δουλειά,αν αποφασίσεις να γράψεις για τον Μπίλι,να σημειώσεις και την αλητεία της FA που δικαίως μας τιμώρησε για τα παράνομα bonus (χάσαμε 17 παίκτες σε πλειστηριασμό και ο Μπίλι μαζί με άλλους 3 παίκτες πήγαν στην Γιουνάιτεντ και σήκωσαν 2 πρωταθλήματα) αλλά ξέχασε να τιμωρήσει ομάδες όπως η Άρσεναλ.
ΔιαγραφήΕννοείται πως αμα μιλήσω για Μέρεντιθ θα πω και για εκείνη την παράλογη τιμωρία. Όλη η προπολεμική ιστορία της Γιουνάιτεντ σε αυτήν την τιμωρία βασίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε με το καλό τότε.Από τότε οι σχέσεις μας με τα διοικητικά όργανα ήταν "εξαιρετικές"
Διαγραφή