Derby days

Πλησιάζει λοιπόν και το παιχνίδι το οποίο κάθε σίτιζεν περιμένει και ονειρεύεται όλη τη χρονιά. Το μεγαλύτερο τοπίκό ντέρμπι της Αγγλίας, το Manchester Derby. Προσωπικά κάθε φορά που έχει Μαντσεστερ Ντάρμπι, ξυπνάω και το πρώτο πράγμα που σκεφτομαι είναι αυτό. Το πρωί και για όλη την υπόλοιπη μέρα ενός τέτοιου ντέρμπι, αισθάνεσαι την αύρα του ντέρμπι να σε γεμίζει, νιώθεις λες και είσαι κοντά στις γειτονιές του Ολντ Τραφορντ ή του Έτιχαντ και προετοιμάζεσαι για να πας δεις το παιχνίδι. Διαβάζεις αφιερώματα, αναλύεις στατιστικά, σκέφτεσαι πιθανές ενδεκάδες, λες κάνα σύνθημα πάνω στον ενθουσιασμό σου και πάνω από όλα ελπίζεις για ένα θετικό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που θα σου χαρίσει άφθονη χαρά και θα σε γλιτώσει από την κατάμαυρη πίκρα που θα νιώσεις στην αντίθετη περίπτωση.

Για τους ανθρώπους που ζουν μέσα στην πόλη το ντέρμπι αυτό σημαίνει κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό ματς πρωταθλήματος. Αν χάσεις θα πρέπει την άλλη μέρα πέρα από την πίκρα σου να αντιμετωπίσεις και τον συνάδελφο, τον συμμαθητή ή κάποιον γνωστό σου που θα θέλει να κομπάσει για την νίκη της ομάδας του. Αν κερδίσεις, θα είσαι εσύ αυτό που θα κομπάσει. Για εμάς του εξωτερικού μπορεί τα πράγματα(στις περισσότερες φορές) να μην είναι ακριβώς έτσι, δε σημαίνει όμως πως η απογοήτευση ή η συγκίνηση δε θα είναι εξίσου μεγάλη ανάλογα με το αποτέλεσμα.

Πολλοί οπαδοί της Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια αναφέρουν πως το Μάντσεστερ Ντάρμπι δεν είναι και τόσο σπουδαίο και ότι ο μεγαλύτερος αντίπαλος τους έτσι κι αλλιώς είναι η Λίβερπουλ και όχι η Μάντσεστερ Σίτυ. Σε αυτό λοιπόν εμείς οι σίτιζενς απαντούμε τα εξής:
1) Δεν μας ενδιαφέρει, ό,τι και να νομίζετε για εμάς, εμείς θα σας αντιπαθούμε έτσι κι αλλίώς.
2) Απλώς αποδεικνύεται με περίτρανο τρόπο ότι η τεράστια πλειοψηφία των οπαδών σας δεν είναι από το Μαντστεστερ, όπου θα αναγκαζόσταν να συναναστρεφόσασταν συχνά με αυτούς της Σίτυ, οπότε λογικό είναι να μισείτε λιγότερο την τοπική(και καλά) σας αντίπαλο παρά αυτήν που κυνηγούσατε τόσα χρόνια στο πρωτάθλημα, glory hunters!!!
3) Το πόσο μισείται τη Σίτυ και πόσο τη Λίβερπουλ το αποδείξατε για τα καλά και την άνοιξη του'14 όπου η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών της Γιουνάιτεντ ευχόταν να καταλήξει το πρωτάθλημα στη Λίβερπουλ και όχι στη Σίτυ...

Πάμε τώρα να δούμε πέρα από τους οπαδούς πώς οι δύο ομάδες προετοιμάζονται για αυτό το ντέρμπι.

                                                               MANCHESTER CITY 

Μετά από ένα πολύ καλό ξεκίνημα στη χρονιά όπου ο μόνος σύλλογος του Μάντσεστερ έκανε το 5/5 για το πρωτάθλημα η Σίτυ μπήκε σε μια ξαφνική περίοδο πτώσης μετρώντας τρεις ήττες σε τέσσερα παιχνίδια, πέφτωντας έτσι για λίγο από την κορυφή του πρωταθλήματος και χάνοντας σημαντικό έδαφος στο κηνύγι της πρωτιάς στους ομίλους του Τσαμπιονς Λιγκ. Από εκείνο το σημείο και ύστερα η Σίτυ έχει βελτιωθεί φανερά στα αποτελέσματά της με 4 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια χωρίς ωστόσο να υπάρχει και ανάλογη άνοδος στο ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Στα παιχνίδια του Τσαμπιονς Λιγκ παρ'οτι η Σίτυ κέρδισε, η ομάδα δεν άξιζε ουσιαστικά τίποτα περισσότερο από το βαθμό της ισοπαλίας, ενώ στα παιχνίδια του πρωταθλήματος ο αντίπαλος ήταν πολύ κατώτερου επιπέδου για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα για την κατάσταση στη Σίτυ.

Πέρα από αυτά στη Σίτυ υπάρχει και ο αιώνιος πονοκέφαλος των τραυματισμών με τη συγκεκριμένη λίστα να είναι γραμμένα αυτή τη στιμή τα ονόματα των Αγκουέρο, Σίλβα, Νασρί, Κλισί και Ντελφ. Ψιλοπράγματα δηλαδή. Στην ομάδα βέβαια υπάρχει και το ανάλογο βάθος έτσι ώστε η απουσία αυτών των παικτών να μην είναι και τόσο φανερή. Το πρόβλημα είναι κυρίως στην κορυφή της επίθεσης όπου ο Μπονί ήταν με μία λέξη απογοήτευση στο παιχνίδι με τη Σεβίλλη και ο Πελλεγκρίνι άφησε να εννοηθεί πως ίσως χρησιμοποιήσει τον Ντε Μπρουιν στη θέση αυτή όπως έκανε και στα τελευταία λεπτά με τη Σεβίλλη, όπου και του βγήκε. Μία άλλη λύση είναι ο Ιχεανάτσο, ο οποίος συνεχίζει την καλή του παρουσία στο πρωτάθλημα, αλλά δεν έχει παίξει ακόμα σε κάποιο παιχνίδι βασικός. Είναι αλήθεια πρόθυμος ο Πελλεγκρίνι να τον ξεκινήσει σε ντέρμπι; Δύσκολο μου ακούγεται. Κατά τα άλλα αν οι Νάβας, Στέρλινγκ και Ντε Μπρουιν βρεθούν σε καλή μέρα πιστεύω πως θα μπορέσουν να καλύψουν το κενό του Μέρλιν.

                                                                         Rags
            

Και ας μιλήσουμε τώρα για την μεγάλη ομάδα του Στρέτφορντ. Η Γιουνάιτεντ χωρίς να έχει βρει τα πατήματα της έχει καταφέρει να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη Σίτυ κυρίως λόγου του εύκολου προγράμματος που είχε μέχρι στιγμης(και με αυτό δεν αναφέρομαι τόσο στο με ποιους έπαιξε αλλά στο πότε έπαιξε). Μάλιστα κατάφεραν για μία ολόκληρη αγωνιστική να προσπεράσουν τη Σίτυ και να βρεθούν στην κορυφή του πρωταθλήματος πρωτού ηττηθούν με κατεβασμένα τα... χέρια από την Άρσεναλ με 3-0 και επιστρέψουν στην τρίτη θέση. Στην Ευρώπη η Γιουνάιτεντ παρότι βρίσκεται στον πιο εύκολο όμιλο από όλες τις αγγλικές ομάδες κάνει αξιοσημείωτες προσπάθειες για να μην περάσει στην επόμενη φάση χάνοντας από την PSV(δεν έχει ξαναπάρει βαθμό από τότε η ολλανδική ομάδα) και φέρνοντας ισοπαλία με την Doumbia FC εε την ΤΣΣΚΑ ήθελα να πω.

Από το ρόστερ τους ο μόνος που κάνει εξαιρετική χρονιά μέχρι τώρα είναι ο Μαρσιάλ, τον οποίον απλά περιμένουμε να ξεφουσκώσει αλά Γιανουζάι, αλλά για την ώρα η Σίτυ πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο μαρκάρισμά του το απόγευμα της Κυριακής. Ο επόμενος Ρονάλντο, Μπέκαμ, Μέσι και Μπέργκαμπ aka Μέμφις δε δείχνει να έχει προσαρμοστεί ακόμα στο κλίμα της ομάδας και πιθανότατα δε θα ξεκινήσει βασικός, ο Σβαινστάιγκερ δείχνει γιατί ακριβώς η Μπάγιερν τον άφησε να φύγει για 15 μύρια και όσο αφορά τον Ρούνει απλά κάνετε μια προσευχή να τον βάλει αύριο ο Φαν Χααλ για να παίζουμε από την αρχή με 11 εναντίον 10.

Αν η Σίτυ κερδίσει αύριο συμπληρώνει 50 νίκες στα Manchester Derby και υπόσχομαι ως πριμ αφιέρωμα σε αυτές τις 50 νίκες για δεύτερο άρθρο στο Good old City. Κατά τα άλλα Come on you Blues!!!

ΥΓ. My father said to me one day "is it red or blue for you?"
and if it's red you're out the door and I won't see you no more
and then one Saturday afternoon he took me to Moss Side
He said "my son your time has come and this is a lesson in pride"
You see the scum you never run
You stand and fight your ground
and when you've won on derby day
You're sure to hear this sound
Hark now hear
The City sing
United ran away
And we will fight for ever more
Because of Derby day